Nadat gisteren bekend werd dat President Trump n.a.v. COVID19 (Corona-virus) een inreisverbod heeft ingesteld voor alle Europese vluchten naar Amerika, staat de hele wereld op zijn kop. Vooralsnog is de duur van het inreisverbod 30 dagen, maar omdat wij ook tickets hebben naar Florida, volgen we vol spanning de ontwikkelingen en houden we rekening met een annulering van onze trip.
Door de impact van het Corona-virus komen er een aantal herinneringen naar boven van spannende momenten tijdens onze reizen.
Aswolk boven IJsland
April 2010, we zouden met onze toen 4-jarige naar Chicago vliegen. Vanwege een aswolk als gevolg de uitbarsting van de vulkaan onder de gletsjer Eyjafjallajökull in IJsland gaat het luchtruim dicht. We hebbbben mazzel als het luchtruim weer open gaat, maar onze kabouter doet het minder. ’s Nachts voor vertrek spuugt hij ons bed onder omdat hij het spannend vindt, dat vliegen. Eenmaal bij de Gate bedenkt de kleine man dat hij moet plassen, maar geen wc’s meer zijn na de controle bij de gate vraag ik of we eerder aan boord mogen. Uiteindelijk mag dit, maar door alle hecktiek voor vertrek merk ik in in het vliegtuig dat ik mijn trouwring kwijt ben. De stewardess ziet me schrikken, helpt me zoeken, maar niets. Omdat de aswolk nog niet weg is wordt de route aangepast en in de lucht vertelt de stewardess dat we geluk hebbben omdat het luchtruim weer gesloten wordt. Het is een lange vlucht met veel zware turbulentie en ik ben blij dat ik weer aan de grond sta. En die trouwring? Die lag gewoon thuis in de badkamer.
Orkaan Irene
Augustus 2010, we hebben een mooie roadtrip met als start- en eindpunt New York. We sluiten altijd af met een paar dagen op de plaats waar we aanvliegen en hebbben New York gepland aan het einde van onze vakantie. Als we in de regio Washington DC aankomen, weten we al dat er een orkaan richting de oostkust komt, maar we houden alle nieuwsberichten goed in de gaten en hebben hier geen stress van. We zien van dichtbij hoe de lokale nieuwszender haar werk doet en hoe alle zandzakken geplaatst worden om het water tegen te houden. Bij openbare gelegenheden hangen Irene-sale bordjes en in de cafés zijn hurricane watch parties. Op de dag dat de orkaan verwacht wordt, zorgen we dat we een flink stuk het binnenland in rijden om daar de orkaan af te wachten. We zitten een paar dagen opgesloten in een hotel in Gettysburg en plegen daar de nodige telefoontjes met de airline. We besluiten niet om te boeken, we hebbben nog een paar dagen. Uiteindelijk trekt de inmiddels tropische storm over, maar door de storm hebben we maar een paar uur New York kunnen verkennen en kunnen zien hoeveel schade zo’n storm veroorzaakt. Wellicht New York een keer in de herkansing.
Koffers kwijt
Eentje die we vaker meegemaakt hebben, maar deze sloeg alles. We zouden in de zomer van 2016 met Icelandair naar Edmonton vliegen. Onze eerste vlucht naar Reykjavik vertrok met vertraging. Toen we eenmaal in IJsland aan kwamen, moesten we zonder te overdrijven rennen naar onze aansluitende vlucht en waren de laatste die aan boord stapten. Eenmaal aangekomen in Edmonton, geen koffers op de bagageband. Onze koffers stonden nog in IJsland en wij waren in Canada. Het was een lange dag, dus met tegenzin een winkel opgezocht om de nodige spullen te kopen en het hotel opgezocht. Bij het hotel werd ons verteld dat luchtvaartmaatschappijen in dit soort gevallen koeriersdiensten inschakelen. Maar omdat wij de volgende dag alweer verder zouden rijden, de airline gebeld en onze volgende locatie door te geven. Uiteindelijk moesten we meerdere malen nieuwe kleren aanschaffen en toen wij 6 dagen later in Whistler verbleven, was onze bagage eindelijk bij ons hotel afgegeven. Heel erg ongemakkelijk, maar vol verbazing gemerkt dat we eigenlijk altijd te veel mee hebben.
Aanrijding in het buitenland
We hadden in 2014 een mooie roadtrip gemaakt en waren bij het eindpunt in Vancouver. We zouden de laatste avond wat eten bij kennissen die daar woonden. Omdat we geen puf meer hadden om weer op pad te gaan, waren we de laatste dag lui en hingen wat bij het zwembad voordat we daar naartoe gingen. Onze kennissen vonden dat we zeker nog het uitzicht op Grouse Mountain gezien moesten hebben, dus namen ze ons mee voor een laatste trip langs Vancouver bezienswaardigheden. Op de terugweg naar huis werden we aangereden op de Lions Gate Bridge. Resultaat hiervan was dat we ’s nachts nog op de ER zaten. Er kwam een dokter bij, maar niet voordat we $900 gingen betalen omdat we buitenlanders waren. Behalve een hoop rompslomp en nog weken rug- en nekklachten hebben gehad, hebbben we er alleen maar een mooi verhaal aan overgehouden.
Rental weggesleept
Juli 2017, toen we bij aankomst op Boston Logan International Airport aankwamen en bij Hertz onze rental op gingen halen, ging het niet helemaal lekker. We mochten een auto kiezen omdat we goldmember zijn, maar de auto die we wilden was niet beschikbaar, slechte service en niet gezien dat er een lampje brandde op het dashboard. De volgende dag toch maar opgezocht, wat er aan de hand kon zijn. Hertz gebeld en we mochten absoluut niet verder rijden. De daaropvolgende ochtend vroeg stond om 7.00 uur de sleepdienst al voor de deur van ons hotel om de auto naar het dichtsbijzijndste vliegveld naar Hertz te brengen. De auto werd omgewisseld, maar heet onze plannen wel behoorlijk in de war gegooid voor die dag. Gelukkig hebben we daarna geen gekke dingen meer meegemaakt met de auto.
Gelukkig is het allemaal uiteindelijk goed gekomen, heb jij ook weleens pech gehad tijdens je vakantie?
