Het zit er nu toch echt op. We ontbijten beneden in de drukke ontbijtkamer van het hotel en pakken de laatste spullen in. Het is nog vroeg, dus voordat we naar het vliegveld rijden, stoppen we nog even bij de Target om de hoek. Lopen een rondje en rijden nog 100 meter verder om een laatste stop te doen bij de Walmart en nog wat snoep in te slaan.
Onderweg naar Dallas/Fort Worth International Airport tanken we en we leveren de auto weer bij Hertz in. We maken een foto van de kilometerstand. We hebben er zo’n 4.000 kilometer op zitten. Maar wat wil je, een half uur rijden is niets in dit land, de afstanden zijn groot. We stappen in de shuttle naar de terminal en worden door de vriendelijke medewerkster van KLM geholpen. We hebben gisteren al ingecheckt, geven onze ruimbagage af en krijgen te horen dat we als eerste aan boord mogen omdat we met kind reizen.
We lunchen op het vliegveld en met volle buik stappen we aan boord. Naast ons staat een Airbus A380 en onze A330 ziet er maar klein uit in vergelijking tot dit monster.
Ik blijf vliegen niet leuk vinden en als de motoren starten ruik ik een benzinelucht. Ik vraag aan de purser of dit normaal is. Ik word gerustgesteld en eenmaal in de lucht word er meerdere malen gevraagd of het gaat. De vlucht verloopt rustig en ik kan niet anders zeggen dat de crew geweldig is. KLM blijft mijn favoriete maatschappij om mee te vliegen, want de service is eigenlijk altijd goed.
We landen een half uur voor op schema en om 8.00 uur zetten we voet op Nederlandse bodem. De koffers liggen snel op de bagageband en om 9.30 uur zijn we weer heerlijk thuis. Moe maar voldaan van een geweldige reis, pakken we onze spullen uit. Op naar de volgende bestemming, maar waar en wanneer….
